โจทก์อุทธรณ์ขอให้จำเลยที่ ๑ ร่วมรับผิดกับจำเลยที่ ๒ และที่ ๓ ตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น เป็นคดีที่มีคำขอให้ปลดเปลื้องทุกข์อันไม่อาจคำนวณเป็นราคาเงินได้ ต้องเสียค่าขึ้นศาล ๒๐๐ บาท
               ฎีกาของจำเลยที่ ๑ แม้มีคำขอให้กลับคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค ๑ ในส่วนที่ให้จำเลยที่ ๑ ชำระดอกเบี้ยในอัตราร้อยละ ๗.๕ ต่อปี แก่โจทก์นับแต่วันฟ้องเป็นต้นไปด้วย แต่มิใช่เป็นคำขอให้ชำระค่าเสียหายหรือเงินอื่น ๆ บรรดาที่ให้จ่ายมีกำหนดเป็นระยะเวลาในอนาคตตามตาราง ๑ (๔) ท้ายประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความ แพ่ง เพราะเป็นคำขอที่มีผลต่อเนื่องจากคำขอให้ศาลฎีกาพิพากษากลับคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค ๑ ที่ให้จำเลยที่ ๑ ชำระค่าสินไหมทดแทนให้แก่โจทก์อันเป็นคำขอประธาน จำเลยที่ ๑ ไม่ต้องเสียค่าขึ้นศาลในอนาคตในชั้นฎีกาอีกส่วนหนึ่ง
               จำเลยที่ ๑ และจำเลยที่ ๒ กับที่ ๓ ต่างยื่นฎีกาแยกกัน โดยเสียค่าขึ้นศาลมาแต่ละฎีกา เนื่องจากจำเลยทั้งสามเป็นจำเลยร่วมในคดีที่มูลความแห่งคดีเป็นการชำระหนี้อันไม่อาจแบ่งแยกได้ เมื่อรวมกันแล้วมีจำนวนสูงกว่าที่จำเลยทั้งสามต้องชำระในกรณียื่นฎีการ่วมกัน กรณีต้องด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา ๑๕๐ วรรคห้า ที่ศาลฎีกาจะต้องมีคำสั่งคืนค่าขึ้นศาลส่วนที่เกินแก่ จำเลยที่ ๑ และจำเลยที่ ๒ กับที่ ๓ ตามส่วนของค่าขึ้นศาลชั้นฎีกาที่จำเลยที่ ๑ และจำเลยที่ ๒ กับที่ ๓ ได้ชำระเกินไป

                    ตามฎีกานี้ ประเด็นที่ ๑ โจทก์เสียค่าขึ้นศาลชั้นอุทธรณ์มาตามจำนวนทุนทรัพย์ ๑,๕๒๐,๐๐๐ บาท

ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง
               มาตรา ๑๕๐ ในคดีที่คำิขอให้ปลดเปลื้องทุกข์นั้นอาจคำินวณเป็นราคาเงินได้ให้โจทก์เสียค่าขึ้นศาลในศาลชั้นต้นตามจำินวนทุนทรัพย์ที่เรียกร้องหรือราคาทรัพย์สินที่พิพาท
               ค่าขึ้นศาลในชั้นอุทธรณ์หรือฎีกานั้น ถ้าจำินวนทุนทรัพย์ที่เรียกร้องหรือราคาทรัพย์สินที่พิพาทกันในชั้นอุทธรณ์หรือฎีกาเป็นอย่างเดียวกับในศาลชั้นต้น ให้ผู้อุทธรณ์หรือผู้ฎีกาเสียตามจำินวนทุนทรัพย์ หรือราคาเช่นเดียวกับในศาลชั้นต้น แต่ถ้าผู้อุทธรณ์หรือผู้ฎีกาได้รับความพอใจแต่บางส่วนตามคำิพิพากษาหรือคำิสั่งของศาลล่างแล้ว และจำินวนทุนทรัพย์หรือราคาทรัพย์ที่พิพาทในชั้นอุทธรณ์หรือฎีกาต่ำกว่าในศาลชั้นต้น ให้ผู้อุทธรณ์หรือผู้ฎีกาเสียค่าขึ้นศาลตามจำินวนทุนทรัพย์หรือราคาต่ำนั้น
               เมื่อได้ชำิระค่าขึ้นศาลแล้ว ถ้าทุนทรัพย์แห่งคำิฟ้องหรือคำิฟ้องอุทธรณ์หรือคำิฟ้องฎีกาทวีขึ้นโดยการยื่นคำิฟ้องเพิ่มเติมหรือโดยประการอื่น ให้เรียกค่าขึ้นศาลเพิ่มขึ้นตามที่บัญญัติไว้ในตารางท้ายประมวลกฎหมายนี้เมื่อยื่นคำิฟ้องเพิ่มเติมหรือภายในระยะเวลาที่ศาลเห็นสมควร แล้วแต่กรณี
               ถ้าเนื่องจากศาลได้มีคำิสั่งให้พิจารณาคดีรวมกันหรือให้แยกคดีกัน คำิฟ้องใดหรือข้อหาอันมีอยู่ในคำิฟ้องใดจะต้องโอนไปยังศาลอื่น หรือจะต้องกลับยื่นต่อศาลนั้นใหม่ หรือต่อศาลอื่นเป็นคดีเรื่องหนึ่งต่างหาก ให้โจทก็ได้รับผ่อนผันไม่ต้องเสียค่าขึ้นศาลในการยื่น หรือกลับยื่นคำิฟ้องหรือข้อหาเช่นว่านั้น เว้นแต่จำินวนทุนทรัพย์หรือราคาทรัพย์แห่งคำิฟ้อง หรือข้อหานั้นจะได้ทวีขึ้น ในกรณีเช่นนี้ ค่าขึ้นศาลเฉพาะที่ทวีขึ้นให้คำินวณและชำิระตามที่บัญญัติไว้ในวรรคก่อน
               ในกรณีที่บุคคลซึ่งเป็นคู่ความร่วมในคดีที่มูลความแห่งคดีเป็นการชำิระหนี้อันไม่อาจแบ่งแยกได้ต่างยื่นอุทธรณ์หรือฎีกาแยกกัน โดยต่างได้เสียค่าขึ้นศาลในชั้นอุทธรณ์หรือฎีกาตามความในวรรคสอง หากค่าขึ้นศาลดังกล่าวเมื่อรวมกันแล้วมีจำินวนสูงกว่าค่าขึ้นศาลที่คู่ความเหล่านั้นต้องชำิระในกรณีที่ยื่นอุทธรณ์หรือฎีการ่วมกัน ให้ศาลอุทธรณ์หรือศาลฎีกา แล้วแต่กรณี มีคำิสั่งคืนค่าขึ้นศาลส่วนที่เกินแก่คู่ความเหล่านั้นตาม ส่วนของค่าขึ้นศาลที่คู่ความแต่ละคนได้ชำิระไปในเวลาที่ศาลนั้นมีคำิพิพากษาหรือคำิสั่ง