คำพิพากษาฎีกาที่ ๘๓๒๔/๒๕๖๐

               ป.วิ.พ. มาตรา ๑๗๕ ไม่ได้ระบุให้โจทก์ต้องแสดงเหตุผลในการถอนฟ้อง โจทก์ยื่นคำร้องขอถอนฟ้องในระหว่างการไต่สวนคำร้องขอคุ้มครองชั่วคราวโดยจำเลยที่ ๒ ยังไม่ได้ยื่นคำให้การสู้คดี เป็นการใช้สิทธิถอนฟ้องตามมาตรา ๑๗๕ วรรคหนึ่ง ศาลมีอำนาจสั่งอนุญาตให้โจทก์ถอนฟ้องจำเลยที่ ๒ ได้โดยไม่จำเป็นต้องฟังจำเลยที่ ๒ ก่อน แม้จำเลยที่ ๒ จะยื่นคำคัดค้านคำร้องขอคุ้มครองชั่วคราวของโจทก์แต่คำคัดค้านมิใช่คำให้การตาม ป.วิ.พ.มาตรา ๑๗๗ การที่ศาลชั้นต้นอนุญาตให้โจทก์ถอนฟ้องจำเลยที่ ๒ จึงชอบด้วยกฎหมาย

 

เพิ่มเติม

               ในกรณีจำเลยขาดนัดยื่นคำให้การ

               ฎีกาที่ ๖๔๑๒/๒๕๕๖ จำเลยที่ ๑ ขาดนัดยื่นคำให้การ โจทก์ถอนฟ้องสำหรับจำเลยที่ ๑ กรณีไม่อยู่ในบังคับ ป.วิ.พ. มาตรา ๑๗๕ วรรคสอง ที่ศาลต้องฟังจำเลยที่ ๑ ก่อนมีคำสั่งอนุญาต ให้โจทก์ถอนฟ้องได้โดยไม่จำต้องฟังจำเลยที่ ๑ ก่อน หมายเหตุ โจทก์ขอถอนฟ้องโดยทำเป็นคำบอกกล่าวเป็นหนังสือ(มาตรา ๑๗๕ วรรคหนึ่ง)

 

ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง

               มาตรา ๑๗๕ ก่อนจำเลยยื่นคำให้การ โจทก์อาจถอนคำฟ้องได้โดยยื่นคำบอกกล่าวเป็นหนังสือต่อศาล

               ภายหลังจำเลยยื่นคำให้การแล้ว โจทก์อาจยื่นคำขอโดยทำเป็นคำร้องต่อศาลชั้นต้น เพื่ออนุญาตให้โจทก์ถอนคำฟ้องได้ ศาลจะอนุญาตหรือไม่อนุญาตหรืออนุญาตภายในเงื่อนไขตามที่เห็นสมควรก็ได้ แต่

                    (๑) ห้ามไม่ให้ศาลให้อนุญาต โดยมิได้ฟังจำเลยหรือผู้ร้องสอด ถ้าหากมีก่อน

                    (๒) ในกรณีที่โจทก์ถอนคำฟ้อง เนื่องจากมีข้อตกลงหรือประนีประนอมยอมความกับจำเลย ให้ศาลอนุญาตไปตามคำขอนั้น