คำพิพากษาฎีกาที่ ๔๑๕/๒๕๖๓ 

               ทนายจำเลยยื่นคำร้องขอขยายระยะเวลายื่นฎีกาครั้งที่ ๒ เมื่อวันที่ ๒ สิงหาคม ๒๕๖๒ พ้นกำหนดที่ศาลชั้นต้นอนุญาตให้ขยายได้ถึงวันที่ ๓๑ กรกฎาคม ๒๕๖๒ แล้ว แม้ทนายจำเลยจะอ้างในคำร้องว่าทนายจำเลยทราบความประสงค์ของจำเลย เมื่อวันที่ ๑๓ กรกฎาคม ๒๕๖๒ และการเรียบเรียงฎีกายังไม่แล้วเสร็จ อันจะพอถือว่ามีพฤติการณ์พิเศษก็ตาม แต่ไม่เป็นเหตุสุดวิสัยที่มิอาจยื่นคำร้องก่อนสิ้นระยะเวลานั้น ที่ศาลชั้นต้นมีคำสั่งอนุญาตตามคำร้องขอขยายระยะเวลายื่นฎีกาครั้งที่ ๒ ของทนายจำเลยจนถึงวันที่ ๑๘ กันยายน ๒๕๖๒ จึงเป็นการไม่ชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา ๒๓ ประกอบประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๑๕ ฎีกาของจำเลยยื่นต่อศาลชั้นต้น เมื่อวันที่ ๑๒ กันยายน ๒๕๖๒ ล่วงเลยวันที่ ๓๑ กรกฎาคม ๒๕๖๒ แล้ว เป็นฎีกาที่ยื่นเกินกำหนดเวลาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณา ความอาญา มาตรา ๒๑๖ วรรคหนึ่งศาลชั้นต้นมีคำสั่งรับฎีกาของจำเลย เป็นการไม่ชอบ

 

เพิ่มเติม

                    ฎีกาที่ ๘๗๓๕/๒๕๔๒ ศาลชั้นต้นอ่านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ให้คู่ความฟังเมื่อวันที่ ๑๗ มีนาคม ๒๕๔๒ จึงครบกำหนดยื่นฎีกาวันที่ ๑๗ เมษายน ๒๕๔๒ ซึ่งเป็นวันเสาร์หยุดราชการแม้โจทก์จะมีสิทธิยื่นคำร้องขอขยายระยะเวลายื่นฎีกาในวันที่ ๑๙ เมษายน ๒๕๔๒ ซึ่งเป็นวันที่เริ่มทำการใหม่ได้ก็ตาม แต่การนับระยะเวลาที่ขอขยายออกไป ก็ต้องนับต่อจากวันสุดท้ายที่ครบกำหนดระยะเวลาเดิมคือเริ่มนับหนึ่งตั้งแต่วันที่ ๑๘ เมษายน ๒๕๔๒ เมื่อโจทก์ขอขยายระยะเวลายื่นฎีกา ๓ วัน และศาลชั้นต้นอนุญาต จึงครบกำหนดในวันที่ ๒๐ เมษายน ๒๕๔๒ โจทก์ยื่นฎีกาในวันที่ ๒๑ เมษายน ๒๕๔๒ จึงล่วงพ้นกำหนดระยะเวลาที่ศาลชั้นต้นขยายให้แล้ว ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา ๒๔๗ ประกอบมาตรา ๒๓

              

กฎหมายที่เกี่ยวข้อง

ป.วิ.อ.มาตรา ๑๕, ๒๑๖ วรรคหนึ่ง

ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง

               มาตรา ๒๓ เมื่อศาลเห็นสมควรหรือมีคู่ความฝ่ายที่เกี่ยวข้องได้ยื่นคำไขอโดยทำไเป็นคำไร้อง ให้ศาลมีอำไนาจที่จะออกคำไสั่งขยายหรือย่นระยะเวลาตามที่กำไหนดไว้ในประมวลกฎหมายนี้หรือตามที่ศาลได้กำไหนดไว้ หรือระยะเวลาที่เกี่ยวด้วยวิธีพิจารณาความแพ่งอันกำไหนดไว้ในกฎหมายอื่น เพื่อให้ดำไเนินหรือมิให้ดำไเนินกระบวนวิธีพิจารณาใด ๆ ก่อนสิ้นระยะเวลานั้นแต่การขยายหรือย่นเวลาเช่นว่านี้ให้พึงทำไได้ต่อเมื่อมีพฤติการณ์พิเศษ และศาลได้มีคำสั่งหรือคู่ความมีคำไขอขึ้นมาก่อนสิ้นระยะเวลานั้น เว้นแต่ในกรณีที่มีเหตุสุดวิสัย