คำพิพากษาฎีกาที่ ๕๒๒๖/๒๕๖๗
ผู้รับจำนองประสงค์จะบังคับจำนองเอาแก่ทรัพย์สินซึ่งจำนอง
ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๗๓๕
ผู้รับจำนองต้องบอกกล่าวให้ลูกหนี้ชำระหนี้ก่อนตามมาตรา ๗๒๘ วรรคหนึ่ง ด้วย
เมื่อโจทก์ผู้รับจำนองมิได้บอกกล่าวไปยังบริษัท อ.
ลูกหนี้ก่อนว่าให้ชำระหนี้โจทก์จึงไม่มีสิทธิฟ้องจำเลยที่ ๒
ซึ่งเป็นผู้จัดการมรดกของผู้รับโอนทรัพย์สินซึ่งจำนองเพื่อบังคับจำนองที่ดินได้
จำเลยที่ ๓ จำเลยที่ ๔ ในฐานะส่วนตัวและทายาทโดยธรรมของ พ. จำเลยที่ ๕
และที่ ๖ ซึ่งโจทก์ฟ้องในฐานะผู้รับโอนที่ดินที่แบ่งแยกจากที่ดินแปลงเดิมและยังติดจำนอง
แม้โจทก์ได้มีหนังสือบอกกล่าวการบังคับจำนองแก่จำเลยดังกล่าวแล้ว
ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๗๓๕
แต่โจทก์มิได้บอกกล่าวให้ลูกหนี้ชำระหนี้ก่อนด้วยตามมาตรา ๗๒๘ วรรคหนึ่ง โจทก์ยังไม่มีสิทธิฟ้องบังคับจำนองจำเลยดังกล่าวซึ่งเป็นผู้รับโอนที่ดินจำนองโจทก์
การไถ่ถอนจำนองโดยผู้รับโอนทรัพย์สินซึ่งจำนองเป็นสิทธิที่ผู้รับโอนจะใช้ตามความประสงค์ของตนตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์
มาตรา ๗๓๖ และ ๗๓๗ ไม่ใช่กรณีที่โจทก์จะขอให้ศาลพิพากษาสั่งบังคับให้ไถ่ถอนได้
เพราะหากผู้รับโอนทรัพย์สินซึ่งจำนองไม่ประสงค์จะไถ่ถอนจำนอง ผู้รับจำนองก็ได้แต่จะดำเนินการบังคับจำนองตามมาตรา
๗๒๘ และ ๗๓๕ สภาพแห่งหนี้ไม่เปิดช่องให้โจทก์ขอบังคับเช่นนั้นได้ตามมาตรา ๒๑๓
ปัญหาเรื่องที่โจทก์ไม่ได้บอกกล่าวให้ลูกหนี้ชำระหนี้ก่อนฟ้องบังคับจำนองจำเลยซึ่งเป็นผู้รับโอนที่ดินที่แบ่งแยกจากที่ดินจำนองโจทก์
โจทก์ไม่มีอำนาจ และปัญหาที่ศาลอุทธรณ์ภาค ๖ พิพากษาบังคับให้จำเลยซึ่งเป็นผู้รับโอนที่ดินจำนองต้องไถ่ถอนจำนองตามคำขอของโจทก์
ทั้งที่เป็นสิทธิที่ผู้รับโอนทรัพย์สินซึ่งจำนองจะใช้ตามความประสงค์ของตน
ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๗๓๖ และ ๗๓๗
เป็นปัญหาข้อกฎหมายอันเกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อยของประชาชน
ศาลฎีกาเห็นสมควรยกขึ้นวินิจฉัยและแก้ไขให้ถูกต้อง
ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา ๑๔๒ (๕)
ประกอบพระราชบัญญัติวิธีพิจารณาคดีผู้บริโภค พ.ศ. ๒๕๕๑ มาตรา ๗
- เงื่อนไขการบังคับจำนอง: ผู้รับจำนอง (โจทก์)
จะบังคับจำนองกับผู้รับโอนทรัพย์สินที่จำนองได้ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์
มาตรา ๗๓๕ ก็ต่อเมื่อได้บอกกล่าวให้ลูกหนี้ (บริษัท อ. จำกัด)
ชำระหนี้ก่อนตามมาตรา ๗๒๘ วรรคหนึ่ง
การไม่บอกกล่าวลูกหนี้ทำให้ผู้รับจำนองไม่มีสิทธิฟ้องบังคับจำนองกับผู้รับโอนได้
- สิทธิของผู้รับโอนในการไถ่ถอนจำนอง: การไถ่ถอนจำนองโดยผู้รับโอนทรัพย์สินที่จำนองเป็นสิทธิของผู้รับโอนที่จะใช้ตามความประสงค์ของตน
ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๗๓๖ และ ๗๓๗ ไม่ใช่กรณีที่โจทก์จะขอให้ศาลสั่งบังคับให้ไถ่ถอนได้
เนื่องจากสภาพแห่งหนี้ไม่เปิดช่องให้บังคับเช่นนั้นตามมาตรา ๒๑๓
- ปัญหาข้อกฎหมายเกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยของประชาชน: ศาลฎีกาเห็นว่าปัญหาเรื่องการที่โจทก์ไม่ได้บอกกล่าวให้ลูกหนี้ชำระหนี้ก่อนฟ้องบังคับจำนองผู้รับโอน
และปัญหาที่ศาลอุทธรณ์ภาค ๖ พิพากษาบังคับให้ผู้รับโอนต้องไถ่ถอนจำนองตามคำขอของโจทก์นั้นเป็นปัญหาข้อกฎหมายอันเกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อยของประชาชน
ศาลฎีกาจึงยกขึ้นวินิจฉัยและแก้ไขให้ถูกต้องตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง
มาตรา ๑๔๒ (๕) ประกอบพระราชบัญญัติวิธีพิจารณาคดีผู้บริโภค พ.ศ. ๒๕๕๑ มาตรา ๗
0 Comments
แสดงความคิดเห็น