คำพิพากษาฎีกาที่ ๔๑๙๒/๒๕๖๒ 

               โจทก์ยื่นฟ้องจำเลยต่อศาลย่อมทำให้อายุความสะดุดหยุดลง ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๑๙๓/ ๑๔ (๒) ระยะเวลาที่ล่วงเลยไปก่อนนั้นไม่นับเข้าในอายุความตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๑๙๓/๑๕ วรรคหนึ่ง ต้องเริ่มนับอายุความใหม่ ตั้งแต่เหตุที่ทำให้อายุความสะดุดหยุดลงได้สิ้นไปแล้วตามประมวล กฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๑๙๓/๑๕ วรรคสอง การที่โจทก์ขอแก้ไขเพิ่มเติมคำฟ้องโดยเรียกร้องค่าเสียหายจากเหตุละเมิดเดียวกัน คำฟ้องเพิ่มเติมกับฟ้องเดิมเกี่ยวข้องกันพอที่จะรวมการพิจารณาและชี้ขาดตัดสินคดีเข้าด้วยกันได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา ๑๗๙ เช่นนี้ แม้จะยื่นเกิน ๑ ปี นับแต่วันที่โจทก์อาจใช้สิทธิเรียกร้องได้ก็ตาม ก็หาทำให้สิทธิเรียกร้องตามที่โจทก์อ้างมาในคำฟ้องเพิ่มเติมซึ่งถือได้ว่าเป็นเรื่องเดียวกันกับฟ้องเดิมขาดอายุความไปไม่

 

               ตามฎีกานี้ จำเลยให้การว่า เดิมโจทก์ฟ้องเรียกค่าซ่อมรถยนต์พิพาทเพียงอย่างเดียวเท่านั้น ต่อมาขอแก้ไขเพิ่มเติมฟ้อง ขอเรียกค่าเสียหายเป็นค่าเช่าซื้อ ค่าเสียหาย ค่าขาดประโยชน์ และค่าปรับ ฟ้องโจทก์ในส่วนที่แก้ไขจึงขาดอายุความ

 

เพิ่มเติม

               ฎีกาที่ ๑๐๖๒/๒๕๕๑ โจทก์ฟ้องขอให้บังคับจำเลยชำระหนี้ค่าจ้างทำของแก่โจทก์ในมูลหนี้ฐานผิดสัญญาจ้างทำของภายในกำหนดอายุความ ๒ ปี ตาม ป.พ.พ. มาตรา ๑๙๓/๓๔ (๑) อายุความย่อมสะดุดหยุดลงอยู่จนกว่าคดีจะได้วินิจฉัยถึงที่สุดหรือเสร็จไปโดยประการอื่นตาม ป.พ.พ. มาตรา ๑๙๓/๑๔ (๒) แม้โจทก์จะยื่นคำฟ้องเพิ่มเติมเกี่ยวกับค่าจ้างค้างชำระอีกส่วนหนึ่งเกิน ๒ ปี นับตั้งแต่วันที่โจทก์อาจใช้สิทธิเรียกร้องบังคับได้เป็นต้นไป โดยอ้างว่าเป็นเงินค่าจ้างค้างชำระในการทำป้ายโฆษณาโครงการฮอทไอซ์ของจำเลยซึ่ง ยังมิได้ระบุเรียกร้องไว้ในคำฟ้องเดิม ทั้งเป็นฟ้องเพิ่มเติมที่เกี่ยวกับฟ้องเดิมพอที่จะรวมการพิจารณาและชี้ขาดตัดสินคดีเข้าด้วยกันได้ซึ่งโจทก์มีสิทธิเสนอคำฟ้องเพิ่มเติมดังกล่าวได้ตาม ป.วิ.พ. มาตรา ๑๗๙ ก็ไม่ทำให้คำฟ้องเพิ่มเติมของโจทก์ส่วนนี้ขาดอายุความ

                    ตามฎีกานี้ คำร้องขอเพิ่มเติมฟ้องเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับฟ้องเดิม จึงมีสิทธิเสนอคำฟ้องเพิ่มเติมได้ และส่วนที่ขอเพิ่มเติมแม้จะล่วงเลยกำหนดอายุความไปแล้ว เมื่อเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับฟ้องเดิม จึงไม่ขาดอายุความ

ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์

                มาตรา ๑๙๓/๑๔ อายุความย่อมสะดุดหยุดลงในกรณีดังต่อไปนี้

                    (๒) เจ้าหนี้ได้ฟ้องคดีเพื่อตั้งหลักฐานสิทธิเรียกร้องหรือเพื่อให้ชำระหนี้

               มาตรา ๑๙๓/๑๕ เมื่ออายุความสะดุดหยุดลงแล้ว ระยะเวลาที่ล่วงไปก่อนนั้นไม่นับเข้าในอายุความ เมื่อเหตุที่ทำให้อายุความสะดุดหยุดลงสิ้นสุดเวลาใด ให้เริ่มนับอายุความใหม่ตั้งแต่เวลานั้น