คำพิพากษาสาลฎีกาที่ 5274/2530
ข้อเท็จจริง:
ลูกจ้างจำนวน 211 คน
ฟ้องเรียกร้องให้นายจ้างจ่ายค่าจ้างสำหรับ "วันหยุดตามประเพณี" จำนวน 3
วัน ซึ่งเกิดขึ้นในช่วงเวลาที่นายจ้างได้ประกาศ "ปิดงาน"
(Lockout) ตั้งแต่วันที่ 30 เมษายน ถึง
24 พฤษภาคม 2530
คำวินิจฉัยของศาลฎีกา:
ในระหว่างการปิดงานโดยชอบด้วยกฎหมาย การทำงานถือว่ายุติลงชั่วคราว เมื่อไม่มีการทำงาน
จึง "ไม่มีวันทำงาน ไม่มีวันลา และไม่มีวันหยุด"
ตามประกาศกระทรวงมหาดไทยเรื่องการคุ้มครองแรงงาน ดังนั้น นายจ้าง "ไม่มีหน้าที่ต้องจ่ายค่าจ้าง"
ทั้งค่าจ้างในวันทำงานปกติ และค่าจ้างในวันหยุดให้แก่ลูกจ้างในช่วงเวลาดังกล่าว
(ฎีกาย่อ)
กฎหมายที่เกี่ยวข้อง;
พ.ร.บ.แรงงานสัมพันธ์ พ.ศ.2518 มาตรา 22, ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่องการคุ้มครองแรงงาน ลงวันที่ 16 เมษายน พ.ศ.2515 ข้อ 9, ข้อ 32
ในระหว่างปิดงาน
การทำงานได้ยุติลงชั่วคราวไม่มีวันทำงานไม่มีวันลา
และไม่มีวันหยุดตามประกาศกระทรวงมหาดไทยเรื่อง การคุ้มครองแรงงานฯ
นายจ้างไม่มีหน้าที่ต้องจ่ายค่าจ้างในวันทำงานตามปกติและค่าจ้างในวันหยุดให้แก่ลูกจ้าง
ดังนั้น เมื่อระหว่างปิดงานมีวันหยุดตามประเพณีอยู่ด้วย จำเลย
ผู้เป็นนายจ้างจึงไม่ต้องรับผิดจ่ายค่าจ้างในวันหยุดตามประเพณีให้แก่โจทก์ลูกจ้าง