โจทก์ฟ้องจำเลยฐานละเมิด (ม.420) อ้างจำเลยปล่อยปละละเลย ไม่ดำเนินการหรือจัดให้มีการดับเพลิงอย่างทันท่วงที จนเป็นเหตุให้ไฟลุกลามไปไหม้รถยนต์คันที่โจทก์รับประกันภัยเสียหายทั้งคัน แต่ไม่ได้บรรยายเรื่องทรัพย์อันตราย (ม.437) การที่ศาลอุทธรณ์หยิบยกเหตุไฟฟ้าลัดวงจรและบทสันนิษฐาน (ม.84/1) มาลงโทษจำเลย เป็นการวินิจฉัยนอกฟ้องนอกประเด็น ขัดต่อ ป.วิ.พ. ม.142 ศาลฎีกาพิพากษายกฟ้อง
คำพิพากษาศาลฎีกาที่
2008/2567
กฎหมายที่เกี่ยวข้อง:
ป.พ.พ. มาตรา 420, มาตรา 437 และ
ป.วิ.พ. มาตรา 84/1, มาตรา 142
โจทก์บรรยายฟ้องว่า
เกิดเหตุเพลิงไหม้บริเวณลานจอดรถชั้นใต้ดินอันเกิดจากความประมาทเลินเล่อของ
จำเลยที่ 1 กล่าวคือ จำเลยที่ 1 ปล่อยปละละเลยไม่ดำเนินการหรือจัดให้มีการดับเพลิงอย่างทันท่วงทีจนเป็นเหตุให้
ไฟลุกลามไปไหม้รถยนต์คันที่โจทก์รับประกันภัยเสียหายทั้งคัน
คำบรรยายฟ้องเช่นนี้จึงเป็นการแสดงโดยแจ้งชัดซึ่งสภาพแห่งข้อหา
ทั้งข้ออ้างที่อาศัยเป็นหลักแห่งข้อหาว่าจำเลยที่ 1 กระทำละเมิดและให้จำเลยที่
1 รับผิดตาม ป.พ.พ. มาตรา 420 หาได้บรรยายฟ้องหรือตั้งประเด็นว่า
เหตุละเมิดเกิดจากกระแสไฟฟ้าซึ่งเป็นทรัพย์อันตรายลัดวงจร การที่ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่าเหตุเกิดจากกระแสไฟฟ้าลัดวงจร
และโจทก์ได้รับประโยชน์จากข้อสันนิษฐาน ตาม ป.วิ.พ. มาตรา 84/1 แล้วพิพากษาให้จำเลยที่ 1 รับผิดจึงเป็นการนอกฟ้องนอกประเด็น
อันเป็นการไม่ชอบด้วย ป.วิ.พ. มาตรา 142
คำพิพากษา:
ศาลฎีกาแผนกคดีพาณิชย์และเศรษฐกิจ... พิพากษาแก้เป็นว่า
ให้ยกฟ้องโจทก์สำหรับจำเลยทั้งสองเสียด้วย
ค่าฤชาธรรมเนียมระหว่างโจทก์กับจำเลยทั้งสองทั้งสามศาลให้เป็นพับ
ข้อเท็จจริง:
1. เหตุการณ์:
รถยนต์ของผู้เอาประกันภัยจอดที่ชั้นใต้ดินคอนโด เกิดเหตุเพลิงไหม้จากห้องพัก รปภ. แล้วลุกลามมาไหม้รถยนต์เสียหายทั้งคัน
2. การฟ้องร้อง:
โจทก์บรรยายฟ้องว่า จำเลยที่ 1 ประมาทเลินเล่อตาม
ป.พ.พ. มาตรา 420 โดยอ้างว่า
"ปล่อยปละละเลยไม่ดำเนินการหรือจัดให้มีการดับเพลิงอย่างทันท่วงที"
3. คำตัดสินศาลอุทธรณ์:
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าไฟไหม้เกิดจาก "กระแสไฟฟ้าลัดวงจร"
จึงปรับบทใช้กฎหมายเรื่องทรัพย์อันตรายและข้อสันนิษฐานความรับผิด (มาตรา 84/1)
ให้จำเลยรับผิด