ฎีกาที่ 128/2568 ค่าส่วนกลางกฎหมายจัดสรรที่ดินมาตรา 53 ข้อสัญญาที่ไม่เป็นธรรมมาตรา 4

 

หยุดจ่ายค่าส่วนกลางได้หรือไม่?

เจาะลึกฎีกาที่ 128/2564 เมื่อโครงการเรียกเก็บเงินโดยไม่ผ่านคณะกรรมการจัดสรรที่ดิน

 

คำพิพากษาฎีกาที่ ๑๒๘/๒๕๖๔

กฎหมายที่เกี่ยวข้อง; พระราชบัญญัติการจัดสรรที่ดิน พ.ศ. ๒๕๔๓ มาตรา 53, พระราชบัญญัติว่าด้วยข้อสัญญาที่ไม่เป็นธรรม พ.ศ. ๒๕๔๐ มาตรา 4

จำเลยเป็นเจ้าของพักอาศัยอยู่ที่บ้านพร้อมที่ดินในโครงการจัดสรรที่ดินได้รับประโยชน์จากการให้บริการดูแลชุมชนหรือบริการสาธารณะซึ่งเป็นบริการหรือสิ่งอำนวยความสะดวกในโครงการจัดสรรที่ดินโดยตรง จำเลยผู้ซื้อที่ดินจัดสรรย่อมมีหน้าที่รับผิดชอบค่าบริการดูแลชุมชนหรือบริการสาธารณะ และต้องชำระค่าบริการดูแลชุมชนแก่โจทก์ ข้อตกลงที่ให้จำเลยรับผิดค่าบริการดูแลชุมชนจึงมีผลใช้บังคับได้ มิใช่ข้อสัญญาที่ไม่เป็นธรรม ตามพระราชบัญญัติว่าด้วยข้อสัญญาที่ไม่เป็นธรรม พ.ศ. ๒๕๔๐ มาตรา ๔ จำเลยไม่มีสิทธิขอให้โจทก์ระงับการให้บริการดูแลชุมชนในส่วนบ้านของจำเลยตามสำเนาหนังสือ เรื่อง ขอให้ระงับการให้บริการสาธารณะ (ค่าส่วนกลาง)

โจทก์เรียกเก็บค่าบริการดูแลชุมชนโดยไม่ได้รับความเห็นชอบจากคณะกรรมการจัดสรรที่ดินจังหวัด ตามพระราชบัญญัติการจัดสรรที่ดิน พ.ศ. ๒๕๔๓ มาตรา ๕๓ จำเลยก็ยังคงต้องรับผิดในหนี้ค่าบริการดูแลชุมชน และศาลมีอำนาจใช้ดุลพินิจกำหนดค่าบริการดูแลชุมชนให้จำเลยรับผิดต่อโจทก์ได้เช่นเดียวกับอำนาจศาลในการกำหนดค่าเสียหายในคดีแพ่งทั่วไปเพราะไม่มีอัตราเรียกเก็บที่ได้รับความเห็นชอบจากคณะกรรมการจัดสรรที่ดินให้ศาลจำต้องถือตาม