คำพิพากษาศาลฎีกาที่
4104/2564
การที่จำเลยขับไล่โจทก์ออกจากบ้าน
ถือได้ว่าจำเลยทำการเป็นปฏิปักษ์ต่อการเป็นสามีภริยากันอย่างร้ายแรง
โจทก์จึงมีสิทธิฟ้องหย่าจำเลยได้ตาม ป.พ.พ. มาตรา 1516
(6) การที่จำเลยพาโจทก์และบุตรทั้งสามไปเที่ยวพักผ่อนค้างคืนด้วยกันเป็นเพียงการดูแลให้ความอบอุ่นแก่บุตรตามสมควรเท่านั้นยังไม่เพียงพอให้ถือว่าเป็นการที่โจทก์ได้ให้อภัยจำเลยในเหตุที่โจทก์มีสิทธิฟ้องหย่าตาม
ป.พ.พ. มาตรา 1518
โจทก์มีอาชีพรับราชการถือว่าเป็นอาชีพมั่นคงมีรายได้แน่นอน
ส่วนจำเลยมีอาชีพขายสลากกินแบ่งรัฐบาลถือเป็นอาชีพมีรายได้ไม่มั่นคงเท่ากับโจทก์ ประกอบกับได้ความว่าโจทก์เป็นผู้อุปการะเลี้ยงดูบุตรที่อยู่กับโจทก์ในทุกเรื่อง
ทั้งยังอุปการะดูแลชำระค่าเล่าเรียนและให้ค่าใช้จ่ายรายวันแก่บุตรอีกคนซึ่งอยู่กับจำเลยด้วย
บุตรที่อยู่กับโจทก์ไม่ปรากฏว่ามีลักษณะส่อไปในทางไม่เหมาะสม
ส่วนบุตรที่อยู่ในความดูแลของจำเลยกลับมีอุปนิสัยเปลี่ยนไปในทางก้าวร้าวเอาแต่ใจ
และขาดเรียนบ่อยครั้ง นอกจากนี้การให้บุตรทั้งสองซึ่งเป็นพี่น้องกันได้อยู่ใกล้ชิดร่วมกัน
รวมทั้งได้อยู่กับมารดาและพี่สาวซึ่งเคยอยู่ร่วมกันมาแต่ก่อนน่าจะเป็นผลดียิ่งกว่า
จึงเห็นควรให้โจทก์เป็นผู้ใช้อำนาจปกครองบุตรทั้งสองเพียงผู้เดียว
แต่จำเลยซึ่งเป็นบิดายังคงมีสิทธิที่จะติดต่อกับบุตรทั้งสองได้ตามควรแก่พฤติการณ์ตาม
ป.พ.พ. มาตรา 1584/1
สรุปสาระสำคัญ (Content Body - For User Engagement)
ประเด็นที่ 1: ไล่ออกจากบ้าน = เหตุฟ้องหย่าที่ฟังขึ้น
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า
การที่จำเลย (สามี) ขับไล่โจทก์ (ภริยา) ออกจากบ้าน ถือเป็นการกระทำที่เป็นปฏิปักษ์ต่อการเป็นสามีภริยากันอย่างร้ายแรง
- ผลทางกฎหมาย: เข้าข่ายเหตุฟ้องหย่าตาม ป.พ.พ. มาตรา 1516
- ข้อคิด: ไม่ใช่แค่การทำร้ายร่างกาย แต่การ "ขับไล่"
ก็เพียงพอที่จะทำให้ชีวิตคู่สิ้นสุดลงตามกฎหมายได้
ประเด็นที่ 2: พาไปเที่ยว ≠ ให้อภัยเสมอไป
จำเลยสู้คดีว่า "พาไปเที่ยวและค้างคืนด้วยกันแล้ว
ถือว่าโจทก์ให้อภัยแล้ว" (เพื่อลบล้างสิทธิฟ้องหย่าตาม ม.1518)
- ศาลมองว่า: การพาไปเที่ยว
เป็นเพียงหน้าที่ของพ่อแม่ที่ต้องดูแลให้ความอบอุ่นแก่บุตรตามสมควร
- สรุป: การทำหน้าที่พ่อแม่
ไม่ได้แปลว่าความสัมพันธ์ฉันสามีภริยากลับมาดีดังเดิม หากใจยังไม่ให้อภัย
สิทธิฟ้องหย่ายังคงอยู่
ประเด็นที่ 3: ศึกชิงลูก ใครจะได้สิทธิปกครอง? (High Impact)
ศาลใช้เกณฑ์
"ความผาสุกของบุตร" (Best Interest of the Child) เป็นที่ตั้ง:
|
ปัจจัยพิจารณา |
โจทก์
(แม่/ภริยา) |
จำเลย
(พ่อ/สามี) |
|
อาชีพ |
รับราชการ
(มั่นคง, รายได้แน่นอน) |
ขายสลากกินแบ่งฯ
(รายได้ไม่แน่นอน) |
|
การเลี้ยงดู |
อุปการะลูกรอบด้าน
ทั้งค่าเรียนและค่าใช้จ่าย |
(ข้อมูลไม่ปรากฏชัดเท่าโจทก์) |
|
พฤติกรรมบุตร |
บุตรที่อยู่กับแม่
มีความประพฤติเหมาะสม |
บุตรที่อยู่กับพ่อ
ก้าวร้าว, เอาแต่ใจ, ขาดเรียน |
