คำพิพากษาฎีกาที่ 798/2568



               การนำพยานเข้าสืบในคดีอาญาแม้ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 174 บัญญัติไว้โดยเฉพาะให้โจทก์มีหน้าที่นำสืบก่อนเสมอ แต่ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญาก็ไม่มีบัญญัติว่าหน้าที่นำสืบหรือภาระการพิสูจน์ในคดีอาญาเป็นหน้าที่ของคู่ความฝ่ายใด และประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 15 บัญญัติว่าวิธีพิจารณาข้อใดซึ่งประมวลกฎหมายนี้มิได้บัญญัติไว้โดยเฉพาะให้นำบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาใช้บังคับเท่าที่พอจะใช้บังคับได้ ซึ่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 84/1 บัญญัติให้คู่ความฝ่ายใดกล่าวอ้างข้อเท็จจริงเพื่อสนับสนุนคำคู่ความของตนให้คู่ความฝ่ายนั้นมีภาระการพิสูจน์ข้อเท็จจริงนั้น โจทก์ฟ้องกล่าวหาว่าจำเลยกระทำความผิด ถ้าจำเลยให้การปฏิเสธ ภาระการพิสูจน์ย่อมตกแก่โจทก์ แต่คดีนี้จำเลยให้การรับสารภาพ อันเป็นการยอมรับข้อเท็จจริงตามฟ้อง หากจำเลยจะอ้างเหตุลดหย่อนโทษว่ากระทำความผิดโดยบันดาลโทสะ ภาระการพิสูจน์ในประเด็นดังกล่าวย่อมตกแก่จำเลยที่จะต้องนำสืบให้เห็นว่าผู้เสียหายข่มเหงจำเลยอย่างร้ายแรงด้วยเหตุอันไม่เป็นธรรมอย่างไร

               ในระหว่างพิจารณาของศาลชั้นต้น จำเลยซึ่งให้การรับสารภาพตามฟ้องไม่ได้นำพยานเข้าสืบหรือถามค้านพยานโจทก์ให้ปรากฏข้อเท็จจริงว่าผู้เสียหายข่มแหงจำเลยอย่างร้ายแรงด้วยเหตุอันไม่เป็นธรรมไว้ จำเลยย่อมไม่อาจยกข้อเท็จจริงเช่นว่านั้นมาเพื่อขอให้ศาลฎีกาพิจารณาเพราะเป็นข้อที่มิได้ยกขึ้นว่ากันมาแล้วโดยชอบในศาลล่างทั้งสอง ต้องห้ามมิให้ฎีกา ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา ๒๒๕ วรรคหนึ่ง และมาตรา ๒๕๒ ประกอบประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๑๕ และฎีกาของจำเลยทำนองว่า ก่อนและหลังกระทำความผิดจำเลยมีอาการทางจิต จำเลยก็มิได้นำสืบว่าจำเลยป่วยเป็นโรคจิตเภทและกระทำความผิดในขณะยังสามารถรู้ผิดชอบอยู่บ้าง หรือยังสามารถบังคับตนเองได้บ้างหรือไม่อย่างไร ฎีกาของจำเลยเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงอันนำไปสู่การวินิจฉัยปัญหาข้อกฎหมาย ถือว่าเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงที่มิได้ยกขึ้นว่ากันมาแล้วโดยชอบในศาลล่างทั้งสองต้องห้ามมิให้ฎีกาเช่นกัน

              

ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา

มาตรา 15 (เกี่ยวกับการนำบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาใช้บังคับในคดีอาญา)

มาตรา 174 (เกี่ยวกับหน้าที่นำสืบของโจทก์)

 ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง

มาตรา 84/1 (เกี่ยวกับภาระการพิสูจน์)

มาตรา 225 วรรคหนึ่ง (ข้อห้ามฎีกาในข้อเท็จจริงที่มิได้ยกขึ้นว่ากันมาแล้วในศาลล่าง)

มาตรา 252 (การนำบทบัญญัติว่าด้วยอุทธรณ์มาใช้บังคับกับการฎีกา)